اثر عکاسی بر هنر معماری پیامد های بسیار جالبی داشته است. یکی از جالب ترین و ابتدایی ترین پیامد های حضور عکاسی در هنر معماری، همگن سازی هنجار های معماری در سرتاسر دنیا بوده است؛ چرا که معماران مختلف امکان بررسی طرح های مشترکی را به طور همزمان داشته اند که نتیجه ی آن انفجاری از ایده های مبتکرانه و بسیار متفاوت بوده است. ناگهان امکان پذیرش، بازتاب و معرفی سبک های معماری فرهنگ های مختلف دنیا، در اختیار مردمانی با فرهنگ های متفاوت قرار گرفت. 

این بدان معناست که هر فرهنگ، امکان تشدید و استفاده از المان هایی از فرهنگ های مختلف در هنر معماری بومی منطقه ای به وجود آمد. 

این اتفاق به رغم وجود راهکارهای مناسب در هنر معماری بومی هر منطقه، رخ داد. البته در این راستا، معماری خود نیز دستخوش تغییراتی شد. ناگهان ساختمان ها تنها به صرف دیده شدن ساخته نشدند، بلکه طراحان تلاش می کردند تا نتیجه ی نهایی در عکس ها نیز به خوبی خود را نشان دهد. در مدت زمان کم، رویکرد بسیاری از طراحان از ساخت بنایی مطابق با خواسته های مشتری تغییر کرد و بسیاری از طراحان به ساخت بناهایی که بتوانند در سطح جهانی توجه بسیار زیادی را به خود جلب کنند، علاقه مند شدند.