تاریخچه‌ی عکاسی به گذشته‌های بسیار دور و سده‌ی چهارم و پنجم پیش از میلاد برمی‌گردد. ارسطو و اقلیدس مفاهیم پایه‌ای کار تصویر برداری سوزنی را توضیح داده بودند، هرچند در آن زمان هنوز دوربین عکاسی وجود نداشت. در آن زمان اعتقاد بر این بود که نور از چشم انسان به اشیا می‌تابد و بازتاب آن به چشم باز می‌گردد و موجب دیدن اشیا می‌شود. در قرن ششم میلادی برای اولین بار از تاریکخانه برای عکاسی استفاده شد. در قرن نوزدهم میلادی و در سال 1802 برای اولین بار تصاویر روی سطوح شفاف ثبت شد. 

اتاق تاریک منجر به تکمیل سیر تکاملی دوربین عکاسی و پیدایش هنر عکاسی شد. اتاق تاریک اتاقی بدون پنجره و محلی برای ورود نور خارجی است. تنها یک روزنه برای نور وجود دارد که فیلم عکاسی رو به روی آن گرفته می‌شود و بازتاب آن روی به صورت وارونه روی دیوار روبه رویی موجب ایجاد یک عکس روی یک ورق شفاف می‌شود.