عکاسی غذایی

هدف عکاسی غذایی با رسالت عکاس غذایی یا عکاس تبلیغاتی رابطه مستقیم دارد. عکاس این امر باید پیش از هرگونه اقدام به عکاسی هدف را بررسی نموده و بنا به آن نوع غذا، تنظیمات و لوازم جانبی، لوکیشن و فضا، نحوه نورپردازی و روشنایی را تعیین کند. مهم‌ترین هدف در عکاسی غذایی متمرکز بر روی رنگ‌ها، بافت، شکل و شمایل و ظرافت غذاست. این امر با انتخاب نوع نورپردازی و نحوه انجام آن حاصل می‌شود. عکاسان غذایی پیش از هر چیز باید به نوع و نحوه نورپردازی اشراف داشته باشند. زیرا این المان موثر قادر به نمایش دقیق، زنده و زیبای عکس غذا خواهد بود.

حال که از مبحث نورپردازی عکاسی غذایی دورتر می‌شویم، مبحث پررنگ دیگری تحت عنوان ترکیب‌بندی یا لفظ عامیانه تزئینات یا غذاآرایی مطرح می‌گردد. با آنکه ترکیب‌بندی از مهم‌ترین ارکان شاخه‌های عکاسی شناخته شده، جزء معضل‌های کنونی نیز به شمار رفته است. بسیاری از عکاسان غذایی تازه کار با عدم رعایت اصول چیدمان و ترکیب‌بندی صحیح حواس مخاطب را از سوژه اصلی دور نموده ومخاطب دچار ریخت و پاش بصری می‌شود. این موضوع به قطع قادر است مخاطب را از غذای تبلیغ شده تا فواصل زیاد دور نگاه دارد. در حالی که علم چیدمان از اصول بهینه برخوردار می‌باشد و به کمک آن می‌توان نگاه هر تماشاگری را معطوف عنصر اصلی نمود، برخی با تلنبار کردن عناصر خلاف جهت مسیر حرکت کرده و تداعی گر انبار زیرزمین شلوغ و درهم و برهم هستند. 

ویژگی مهم دیگر عکاسی غذایی زاویه تصویر می‌باشد. خلاف آنکه برخی عکاسان بر این تصورند که به کارگیری یک زاویه کلی می‌تواند بر روی تمام غذاها اثرگذار باشد، عده‌ای دیگر از آنان با شناخت زوایای دقیق و جزئی‌تر تصاویری یونیک خلق می‌کنند. به طور مثال، نمی‌توان از یک بشقاب تخت غذا همانند یک همبرگر با محتوای حجیم تصویربرداری کرد. اگر سوژه عکاسی از غذا یک کاسه سوپ، چند برگ کالباس و پیتزا باشد بهترین نحو زاویه‌بندی بالاسری یا اصطلاحا Overhead است. این زاویه با ثبت جزئیات تمام محتوای غذا را به درستی در معرض نمایش می‌گذارد. در مقابل، برای ثبت تصویر همبرگر یا ساندویچ‌های حجیم باید از زاویه روبرو عکس برداشت. بنابراین، باید گفت زوایای عکاسی مواد غذایی وابسته به نوع غذا و حجم آن متغیر است.

فاکتور مهم دیگری که پس از زاویه‌بندی در عکاسی غذایی مطرح خواهد شد، مبحث استایل غذا یا غذاآرایی می‌باشد. مسئولیت این امر بر عهده فردی متخصص تحت عنوان فود استایلیست (Food Stylist) است. فود استایلیست با درآمیختن رنگ‌ها، تعادل و آراستن قادر است غذای عادی را به یک غذای حیرت ‌آور و هیجان انگیز بدیل کند. فود استایلست بیشتر شبیه دکوراتورهاست. چنین فردی با ایجاد تعادل، هماهنگی و توازن مابین رنگ‌ها و ترکیب‌ها سعی بر مفرح و زیبا جلوه دادن هرچه بیشتر غذا دارد. او می‌تواند سبز ِ ناشی از سبزی‌های تازه را با سرخ آتشین گوجه‌های گیلاسی ادغام کند و ظرف غذایتان را با رنگ و لعاب خوشرنگ مزین کند. 

با وجود آنکه مهارت و تخصص فود استایلیست و تاثیر تجارب آن تقریبا امری انکار ناشدنی است اما به دلیل سطح بالای دستمزد، در کشور ایران چندان استقبال نشده است. بیشتر کارفرمایان در عوض تقبل چنین هزینه‌ای که گاها یک سرمایه گذاری محسوب گردیده، ترجیح می‌دهند تا خود عکاسان غذا آرایی کنند. اگرچه سلیقه عکاسان صنعتی غذا تا حد زیادی این نقصان را جبران نموده اما نمی‌توان منکر علم و دانش کافی و تخصص و مهارت فود استایلیست شد. حضور فود استایلیست در کنار تیم عکاسی صنعتی قطعا نتیجه آثار را خارق العاده خواهد کرد.